ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑ -ΘΡΟΜΒΩΣΕΙΣ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΡΟΜΒΟΣ?

Θρόμβος είναι Ελληνική λέξη και σημαίνει σταγόνα αίματος που έχει πήξει.

Είναι το τελικό προϊόν του σταδίου πήξεως του αίματος στην αιμόσταση. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της συσσωμάτωσης των αιμοπεταλίων που σχηματίζουν ένα πώμα αιμοπεταλίων, καθώς και την ενεργοποίηση του συστήματος χυμικής πήξης (δηλ. από τους παράγοντες πήξης). Ένας θρόμβος είναι φυσιολογικός σε περιπτώσεις τραυματισμού, αλλά παθολογικός σε περιπτώσεις θρόμβωσης.

Τι είναι θρόμβωση??

Στερεοποίηση του αίματος. Η πήξη αρχίζει μέσα σε δευτερόλεπτα από τη λύση της συνέχειας του δέρματος. Ο σχηματισμός του πήγματος (θρόμβου) υποβοηθά τη σύγκλειση των αγγείων που έχουν υποστεί βλάβες, αλλά και τα ίδια τα αγγεία συσπώνται περιορίζοντας την απώλεια αίματος στο ελάχιστο δυνατό. Αλλά η πήξη του αίματος δεν είναι πάντα ευνοϊκή για τον οργανισμό. Θρόμβοι που σχηματίζονται μέσα σε μεγάλα αιμοφόρα αγγεία αποτελούν αίτια πολλών καρδιακών προσβολών, εγκεφαλικών επεισοδίων και άλλων διαταραχών). Η διαδικασία της πήξης του αίματος έχει δύο μέρη. Για να εμποδίζεται, ωστόσο, η πήξη του μέσα σε υγιή αγγεία, το αίμα διαθέτει και μηχανισμούς πρόληψης της πήξης και διάλυσης των θρόμβων. Οι μηχανισμοί αυτοί βρίσκονται σε ισορροπία με τους μηχανισμούς της πήξης, η λειτουργία των οποίων κάτω από φυσιολογικές συνθήκες υπερισχύει μόνο σε περίπτωση βλάβης των αιμοφόρων αγγείων.

ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΩΝ

Πριν αρχίσουν να συγκολλούνται μεταξύ τους, τα αιμοπετάλια πρέπει πρώτα να «ενεργοποιηθούν». Η ενεργοποίηση αυτή συμβαίνει όταν έρχονται σε επαφή με τα τοιχώματα αγγείων που έχουν υποστεί κακώσεις ή με τεχνητές επιφάνειες (π.χ. γυαλί), όταν η ροή του αίματος είναι στροβιλώδης ή όταν επιδρούν στα αιμοπετάλια ορισμένες χημικές ουσίες που εκκρίνονται στο αίμα. Όταν ενεργοποιηθούν, τα αιμοπετάλια από την αρχή γίνονται κολλώδη και μπορούν να προσκολληθούν σε επιφάνειες. Μετά αλλάζουν σχήμα και από δισκοειδή μετατρέπονται σε ακανθωτές σφαίρες που συμπλέκονται και σχηματίζουν δίκτυο. Τελικά, απελευθερώνουν χημικές ουσίες οι οποίες ενεργοποιούν άλλα αιμοπετάλια, θέτουν σε κίνηση τη διαδικασία της πήξης και προκαλούν σύσπαση των αιμοφόρων αγγείων.

ΠΗΞΗ

Η πήξη του αίματος πυροδοτείται από χημικές ουσίες που απελευθερώνονται είτα από τα ενεργοποιημένα αιμοπετάλια είτε από τους ιστούς (μετά από κάκωση). Ο σχηματισμός του ινώδους ( ινικής ) – του τελικού προϊόντος της πήξης – είναι το αποτέλεσμα μια πολύπλοκης σειράς από αντιδράσεις που πραγματοποιούνται στο πλάσμα και ονομάζονται «καταρράκτης της πήξης». Με κάθε φάση του καταρράκτη ένας παράγων της πήξης μεταπίπτει από την αδρανή στη δραστική μορφή του. Στη συνέχεια, ο ενεργοποιημένος παράγων (δραστική μορφή) ενεργοποιεί μόρια του επόμενου στη σειρά παράγοντα, και η διαδικασία αυτή συνεχίζεται ως την τελική φάση, κατά την οποία ένας παράγων που ονομάζεται ινωδογόνο μετατρέπεται σε ινώδες. Όταν υπάρχουν όλοι οι παράγοντες της πήξης, η ενεργοποίηση και ενός μόνο μορίου του πρώτου στη σειρά παράγοντα μπορεί να οδηγήσει στην εκρηκτική παραγωγή μέχρι και 30.000 μορίων ινώδους στο σημείο της κάκωσης. Οι παράγοντες που συμμετέχουν στον καταρράκτη της πήξης έχουν τους αριθμούς Ι, ΙΙ και από V έως ΧΙΙΙ. Ο παράγων Ι είναι το ινωδογόνο και ο ΙΙ, ο αμέσως προηγούμενός του στη σειρά, η προθρομβίνη. Οι περισσότεροι από τους παράγοντες της πήξης σχηματίζονται στο ήπαρ, το οποίο, για την παραγωγή ορισμένων από αυτούς, έχει ανάγκη από επαρκείς ποσότητες βιταμίνης Κ που προσλαμβάνεται με τις τροφές και βρίσκεται στα πράσινα λαχανικά.

ΑΝΤΙΠΗΚΤΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ

Η παρεμπόδιση της ανεπιθύμητης ενεργοποίησης των αιμοπεταλίων και της πήξης του αίματος εξασφαλίζεται με ιδιαίτερους μηχανισμούς. Υπάρχουν, πρώτα, ορισμένα ανασταλτικά ένζυμα (τύποι πρωτεϊνών) που κυκλοφορούν στο αίμα και εξουδετερώνουν ενεργοποιημένους παράγοντες της πήξης. Το σπουδαιότερο από αυτά τα ένζυμα ονομάζεται αντιθρομβίνη. Υπάρχει επίσης άλλη μια σειρά ενζύμων τα οποία ενεργοποιούνται ταυτόχρονα με τον καταρράκτη της πήξης και σχηματίζουν την πλασμίνη, μια ουσία που διασπά το ινώδες (βλ. Ινωδόλυση).Επιπλέον, η ροή του αίματος τείνει να εμποδίσει την πήξη παρασύροντας τους ενεργοποιημένους παράγοντες από τις περιοχές σχηματισμού τους, ενώ το ήπαρ αδρανοποιεί τους παράγοντες πήξης που ενδεχομένως υπάρχουν σε περίσσεια.

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ

Τα ελαττώματα στο μηχανισμό της πήξης και της θρομβόλυσης είναι δυνατό να οφείλονται σε διάφορους λόγους και να συνεπάγονται τη μεταβολή της ισορροπίας είτε υπέρ της τάσης για αιμορραγία είτε υπέρ του σχηματισμού θρόμβων. Μερικά άτομα έχουν γενετικό ελάττωμα λόγω του οποίου δεν παράγουν σε επαρκείς ποσότητες κάποιον από τους παράγοντες πήξης. Σε άλλες περιπτώσεις σχηματίζονται παθολογικά μικροί αριθμοί αιμοπεταλίων, απορροφώνται από την τροφή ανεπαρκείς ποσότητες βιταμίνης Κ (απαραίτητης για τον σχηματισμό ορισμένων παραγόντων πήξης) ή παράγονται σε υπέρμετρες ποσότητες τα ένζυμα που αναστέλλουν την πήξη του αίματος. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, η συνέπεια μπορεί να είναι μία παθολογική αιμορραγία. Μερικές φορές, αντίθετα, η ισορροπία κλίνει για παθολογικούς λόγους προς τη μεριά της πήξης του αίματος και της δημιουργίας θρόμβων. Τα πιθανά αίτια είναι κάποια αύξηση της συγκέντρωσης των παραγόντων της πήξης (όπως μπορεί να συμβεί προς το τέλος της εγκυμοσύνης ή με τη χρήση μερικών τύπων αντισυλληπτικών δισκίων), μια ελάττωση των ενζύμων που αναστέλλουν την πήξη (όπως μπορεί να συμβεί σε ορισμένες παθήσεις του ήπατος) ή η πολύ αργή ροή του αίματος από μία συγκεκριμένη περιοχή. Το αποτέλεσμα όλων αυτών των διαταραχών μπορεί να είναι ο παθολογικός σχηματισμός θρόμβων (βλ. Θρόμβωση). Διάφορες καταστάσεις στις οποίες υπάρχει τάση σχηματισμού θρόμβων αντιμετωπίζεται συχνά με αντιπηκτικά, όπως ηπαρίνη ή βαρφαρίνη. Η ηπαρίνη ασκεί την αντιπηκτική της δράση αυξάνοντας τη συγκέντρωση της αντιθρομβίνης, η οποία εξουδετερώνει τους ενεργοποιημένους παράγοντες της πήξης. Η βαρφαρίνη δρα διακόπτοντας το σχηματισμό παραγόντων της πήξης. Λόγω της λεπτής ισορροπίας μεταξύ των πηκτικών και αντιπηκτικών μηχανισμών του αίματος, η χρήση αυτών των φαρμάκων πρέπει να παρακολουθείται με συχνές εξετάσει, διότι είναι δυνατό να προκληθούν βαριές ή επίμονες αιμορραγίες.

ΣΚΛΗΡΟΘΕΡΑΠΕΙΑ, όσα πρέπει να γνωρίζετε

MayoClinic

Sclerotherapy(Σκληροθεραπεία)

By Mayo Clinic staff

Original Article: http://www.mayoclinic.com/health/sclerotherapy/MY01302

Περιγραφή

Η Σκληροθεραπεία δυναμικά θεραπεύει τους κιρσούς και τις ευρυαγγείες . Είναι συνήθως η θεραπεία εκλογής των μικρών κιρσών. Σκληροθεραπεία περιλαμβάνει την έγχυση ενός διαλύματος απευθείας μέσα στη φλέβα. Η Σκληροθεραπεία προκαλεί στην φλέβα σκλήρυνση και ουλοποίηση και κλείσιμο του αυλού και εξαφάνιση, αναγκάζοντας το αίμα για να κινηθεί μέσα από άλλες υγιείς φλέβες. Η σκληρυμένη φλέβα θα απορροφηθεί σε τοπικό ιστό και τελικά θα σβήσει.

Μετά την θεραπεία, οι φλέβες που αντιμετωπίζονται έχουν την τάση να ξεθωριάζουν μέσα σε λίγες εβδομάδες, αν και μερικές φορές μπορεί να διαρκέσουν έως και ένα μήνα για να δείτε τα πλήρη αποτελέσματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, πολλές θεραπείες σκληροθεραπείας μπορεί να απαιτηθούν.

Τι θεραπεύουν?

Η Σκληροθεραπεία εφαρμόζεται συχνά για:

Αισθητικούς λόγους- για να βελτιώσει την εμφάνιση των ποδιών από τους κιρσούς και τις ευρυαγγείες.

Η θεραπευτική διαδικασία μπορεί επίσης να βελτιώσει συναφή συμπτώματα όπως:

Πόνους στις γάμπες
Οίδημα στα κάτω άκρα
Κάψιμο
Νυκτερινές κράμπες

-Εάν είστε έγκυος, οι γιατροί συστήνουν να περιμένουμε μετά την εγκυμοσύνη σας για να γίνει η Σκληροθεραπεία.

Κίνδυνοι.

Η Σκληροθεραπεία είναι μια αρκετά ασφαλής θεραπευτική διαδικασία, με ελάχιστες επιπλοκές .

Προσωρινές παρενέργειες

Ορισμένες παρενέργειες που μπορεί να συμβούν στο σημείο της ένεσης περιλαμβάνουν:

Μώλωπες
Υπεγερμένες κόκκινες περιοχές.(όπως το τσίμπημα κουνουπιού)
Μικρές πληγές στο δέρμα(σπανιότατες εξαφανίζονται σε μια εβδομάδα)
Μελαγχρώσεις στο δέρμα με τη μορφή γραμμών ή κηλίδων
Εμφάνιση πολλών μικρών φλεβιδίων ( απαντούν στην θεραπεία και εξαφανίζονται)

Αυτές οι παρενέργειες συνήθως εξαφανίζονται από μόνες τους μέσα σε λίγες ημέρες έως μερικές εβδομάδες.

Επιπλοκές που μπορεί να χρειαστούν θεραπεία.

Άλλες επιπλοκές είναι λιγότερο συχνές, αλλά μπορεί να απαιτούν θεραπεία. Αυτές περιλαμβάνουν .

Φλεγμονή.

Αυτή είναι συνήθως ήπια, αλλά μπορεί να προκαλέσει οίδημα, αύξηση θερμοκρασίας στην περιοχή της ένεσης και πόνο γύρω από το σημείο της ένεσης. Ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει ασπιρίνη ή αντιβιοτικά για τη μείωση της φλεγμονής.(αυτό αφορά θεραπεία κιρσών)

Θρόμβους αιματός.

Ένα κομμάτι από πηγμένο αίμα μπορεί να σχηματίσθει σε υπό θεραπεία φλέβα που ενδέχεται να απαιτεί παροχέτευση. Σπάνιότατα, ένας θρόμβος αίματος μπορεί να ταξιδέψει σε μια βαθύτερη φλέβα στο πόδι σας (εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση).

Φυσαλίδες αέρα .

Μικροσκοπικές φυσαλίδες αέρα μπορεί να κινηθούν στο αίμα σας. Αυτές δεν προκαλούν πάντα συμπτώματα, αλλά αν το κάνουν, τα συμπτώματα περιλαμβάνουν διαταραχές της όρασης, πονοκέφαλο, βήχα και ναυτία και κανένα σοβαρότερο κίνδυνο. Αυτά τα συμπτώματα συνήθως εξαφανίζονται από μόνα τους.

Αλλεργική αντίδραση.

Είναι πιθανό να έχετε μία αλλεργική αντίδραση στο διάλυμα της Σκληροθεραπείας ,αλλά είναι πολύ σπάνιο και εύκολα αντιμετωπίζεται.

Ποια Προετοιμασία χρειάζεται?

Πριν από τη διαδικασία, ο γιατρός σας εξετάζει και συγκεντρώνει το Ιατρικό ιστορικό σας.

Ο Γιατρός πρέπει να σας ρωτήσει για..:

Πρόσφατες ασθένειες ή υπάρχουσες ιατρικές παθήσεις, όπως Καρδιακή πάθηση.

Τα φάρμακα ή συμπληρώματα που παίρνετε, ειδικά αν παίρνετε ασπιρίνη, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα , αντιπηκτικά ή αντιβιοτικά.

Αν είστε Αλλεργική ,.αν καπνίζετε και πόσο ,αν παίρνετε αντισυλληπτικά ,καθώς αυτά αυξάνουν το ρίσκο της θρόμβωσης.

Προηγούμενη θεραπεία για τις κιρσώδεις φλέβες και ευρυαγγείες και τα αποτελέσματα της θεραπείας.

Την Προηγούμενη μέρα της θεραπείας.

Για 24 ώρες πριν από τη διαδικασία, να αποφευχθεί το ξύρισμα ή η εφαρμογή οποιασδήποτε λοσιόν για τα πόδια σας. Να φοράτε χαλαρά, άνετα ρούχα για το ραντεβού σας. Ίσως ακόμη να έχετε μαζί σας ένα σορτσάκι, ώστε να εκτίθενται τα πόδια σας.

Ασφαλιστική κάλυψη κόστους Θεραπείας.

Μάθετε πρώτα εάν ο φορέας ασφάλισης σας θα καλύψει τη θεραπεία. Αν θεωρείται μια αισθητική διαδικασία, η ασφάλιση σας δεν μπορεί να το καλύψει. Συζητήστε με το Γιατρό σας σχετικά με το συνολικό κόστος της διαδικασίας.

Τι πρέπει να ξέρετε για την διαδικασία της θεραπείας.

Η Σκληροθεραπεία γίνεται συνήθως στο γραφείο του Γιατρού σας και δεν απαιτεί αναισθησία. Παίρνει γενικά λιγότερο από μία ώρα για να ολοκληρωθεί.

Κατά την διάρκεια της θεραπείας:

Για τη διαδικασία, ξαπλώνεται σε ένα εξεταστικό κρεβάτι με τα πόδια ελαφρώς ανασηκωμένα. Μετά τον καθαρισμό της περιοχής με οινόπνευμα, ο Γιατρός σας θα χρησιμοποιήσει μια πολύ λεπτή βελόνα για να εισάγει αργά το ειδικό φάρμακο στην κατάλληλη φλέβα. Το διάλυμα, συνήθως σε υγρή μορφή, λειτουργεί ερεθιστικά στο εσωτερικό τοίχωμα της μικρής φλέβας , προκαλώντας τη σκλήρυνση ώστε κλείσει και να μπλοκάρει τη ροή του αίματος. Τελικά, η φλέβα θα ουλοποιηθεί και θα εξαφανισθεί. Μερικοί γιατροί μπορούν να χρησιμοποιήσουν μια έκδοση του διαλύματος υπό μορφή αφρού, ιδιαίτερα όταν μία μεγαλύτερη φλέβα εμπλέκεται. Αφρός τείνει να καλύπτει μεγαλύτερη επιφάνεια θεραπείας από το υγρό φάρμακο .

Μερικοί άνθρωποι αισθάνονται μικρό τσούξιμο ή κράμπες όταν η βελόνα έχει εισαχθεί στη φλέβα. Αν έχετε όμως πολύ πόνο, ενημερώστε το γιατρό σας? Μπορεί να είναι η το διάλυμα της ένεσης που έχει διαρρεύσει από τη φλέβα σε περιβάλλοντα ιστό.
(Σπάνια διαδικασία στα χέρια έμπειρου Σκληροθεραπευτή)

Μόλις η βελόνα αποσύρεται, ο Γιατρός σας εφαρμόζει ελαφρά συμπίεση και μασάζ στην περιοχή για να κρατήσει το αίμα έξω από την φλέβα που θεραπεύει και να μην φύγει το φάρμακο.

Ο αριθμός των ενέσεων εξαρτάται από το πλήθος των ευρυαγγειών που πρέπει να θεραπευθούν. Υπάρχει όριο αντοχής στην θεραπεία που ο Γιατρός πρέπει να τηρεί.

Μετά την διαδικασία.

Μετά την θεραπεία, θα παραμείνετε για 15 έως 20 λεπτά στο εξεταστικό κρεβάτι. Ο Γιατρός σας ελέγξει τις ενέσεις σας για οποιεσδήποτε άμεσες παρενέργειες. Στη συνέχεια μπορείτε να σηκωθείτε και να περπατήσετε γύρω. Περπάτημα και κίνηση τα πόδια σας είναι σημαντική για την πρόληψη του σχηματισμού θρόμβων στο αίμα.

Θα σας ζητηθεί να φοράτε κάλτσες συμπίεσης ή επιδέσμους - συνήθως για περίπου τρεις εβδομάδες – για να διατηρήσει τη συμπίεση των φλεβών και να βοηθήσει την θεραπεία.

Οι περισσότεροι άνθρωποι επιστρέφουν στις κανονικές τους δραστηριότητες την ίδια ημέρα, αλλά μπορεί να είναι σοφό να έχουν κάποιον να τους οδηγήσει σπίτι μετά από τη διαδικασία. Ο Γιατρός σας πιθανότατα θα σας συμβουλέψει να αποφύγετε την έντονη άσκηση για δύο εβδομάδες μετά την επέμβαση( για θεραπεία κιρσών).

Θα ήταν σωστό επίσης να αποφύγετε την έκθεση στον ήλιο στις περιοχές που αντιμετωπίζονται κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου. Η φλεγμονή που προκαλείται από τις ενέσεις σε συνδυασμό με την έκθεση στον ήλιο μπορεί να οδηγήσει σε σκοτεινά σημεία στο δέρμα σας, ειδικά αν έχετε ήδη ένα σκούρο τόνο του δέρματος.

Αποτελέσματα.

Αν υποβληθήκατε σε θεραπεία για μικρούς κιρσούς ή ευρυαγγείες, συνήθως μπορείτε να περιμένετε να δείτε τα αποτελέσματα σε τρεις έως έξι εβδομάδες. Οι μεγαλύτερες φλέβες μπορεί να απαιτήσουν τρεις έως τέσσερις μήνες. Θεραπευθείσες φλέβες συνήθως δεν υποτροπιάζουν , αλλά νέες φλέβες μπορεί να εμφανιστούν.

Ο Γιατρός σας θα προγραμματίσει μια νέα επίσκεψη παρακολούθησης περίπου ένα μήνα μετά τη διαδικασία για να ελέγξει την επιτυχία της διαδικασίας και να αποφασίσει κατά πόσον απαιτούνται περαιτέρω συνεδρίες. Σε γενικές γραμμές, θα πρέπει να περιμένετε τέσσερις έως έξι εβδομάδες πριν να υποστούν μια άλλη περίοδο Σκληροθεραπεία( για κιρσούς).

Μελέτες της Σκληροθεραπεία ως θεραπεία για τις κιρσώδεις φλέβες και ευρυαγγείες δείχνουν ότι έχει ένα συνολικό ποσοστό επιτυχίας από 50 έως 80+ τοις εκατό στην εξάλειψη των.

Σς. Το άρθρο είναι από το Φλεβολογικό Τμήμα της MAYO CLINIC συνεπής μετάφραση.